Węzły cztwerowlotowe typu karo należą do węzłów typu B.
Buduje się je w celu połączenia dróg wyższego rzędu z drogami podrzędnymi, na których dopuszcza się punkty kolzji.
Zalety węzła typu karo:
- mniejsze zużycie terenu niż w przypadku węzła koniczyna,
- bezpieczeństwo na drodze głównej nie ulega pogorszeniu (identyczne jak w węźle grupy A),
- niższe koszty budowy niż w przypadku węzła grupy A,
- jedenj wjazd i jeden zjazd z drogi głównej (zjazdy są oddzielone od siebie),
- możliwość zawrócenia na węźle,
- zjazd z drogi głównej może odbywać się prełnej prędkości (niewielki kąt odchodzenia łącznicy),
Wady węzła typu karo:
- skrzyżowanie łącznic z drogą podrzędną może spowodować tworzenie "korków", więc zastosowanie węzła tego typu można dopuścić tylko do pewnego natężenia ruchu. Jako górną granicę zwykle przyjmuje się od 500÷800 pojazdów na godzinę.
- możliwość wjechania "pod prąd" jeśli źle (za szybko) skręcimy na łącznicy.
Typowy węzeł karo na drodze ekspresowej.
Łącznice powyżej jezdni głównej.
